Door: Wouter van der Land

Een tekst van een nog jonge Florrie Rost van Tonningen? Het fragment heeft een mooie, natuurlijke chaos en is aan de witruimte tussen letters te zien nog met lood gezet. Het zal een zwaar vergeeld boekje zijn. \”Boottochten, hele nachten door dansen, geen vermoeidheid\” is een mooie zin.